Het landschap rond het tegenwoordige Raalte was in de oudheid onherbergzaam. Bossen, zandverstuivingen en moerassen kenmerkten de streek. Rond het jaar 80 na Christus trokken de eerste monniken Salland in om het geloof te verkondigen en het land te beheren.

De eerste bewoners vestigden zich op de hoger gelegen delen, de enken, van waaruit ze de woeste gronden ontgonnen. Ze leefden van de opbrengsten van de primitieve landbouw en de jacht. Het gebied behoorde toe aan de bisschop van Utrecht die een deel van de opbrengst kreeg: de zogeheten 'tienden'. De naam Raalte is voor het eerst te vinden in een oorkonde van 2 augustus 1123. Hierin wordt de 'kerk (van) Raelt' genoemd. Het kerspel - kerkdorp - 'Ter Heyne' is voor het eerst in documenten vastgelegd in 1236. In dat jaar gaf bisschop Otto III van Utrecht het kerspel de opdracht de 'tienden' af te staan aan een nonnenklooster bij Hasselt. Van het 'kerspel Raalte', deel van het bisdom Utrecht, is voor het eerst sprake in 1265. De kerspels Raalte en Ter Heyne hebben samen met de omliggende buurtschappen de grondslag gelegd voor de gemeenten Raalte en Heino. Van oudsher is Raalte een belangrijk centrum geweest, onder meer gelegen aan het inmiddels voor de scheepvaart gesloten Overijssels Kanaal. Heino groeide langzaam en bleef een rustig en nijver agrarisch dorp. Sinds 2001 vormen de voormalige buurgemeenten Raalte en Heino samen één nieuwe gemeente in het hart van Salland die Raalte heet.